wtorek, 7 lipca 2020

Rodzinne pamiątki i tradycje (cz. 3)


   Niektóre pamiątki rodzinne są wyjątkowo cenne ze względu na ich wartość materialną lub związek z historią rodziny. Bywa też tak, że przedmiot o niewielkiej wartości materialnej przechowywany jest z wielkim pietyzmem, ponieważ jest związany z życiem lub działalnością najbliższych nam osób. 

Mogą to być przedmioty codziennego użytku, figurki,  zegary, obrazy











Cenne są pamiątki w postaci biżuterii, naczyń czy rękodzieł wykonanych przez naszych przodków






Rodzinne pamiątki i tradycje (cz. 2)

   Po przyjściu na świat dziecka rodzina zaczyna funkcjonować  w pełnym tego słowa znaczeniu. Ojciec, matka i dzieci  to są osoby najbliżej ze sobą spokrewnione, to jest najbliższa rodzina. Dalszą rodzinę tworzą   liczni krewni z linii prostej i bocznych ze strony ojca (w Polsce szlacheckiej mówiono po mieczu)  i ze strony matki (w Polsce szlacheckiej mówiono po kądzieli). Tworzą ją dziadkowie, babcie, ciocie, wujkowie i stryjkowie. Obecnie rozpowszechnił się zwyczaj nazywania ciocią i wujkiem bliższych i dalszych krewnych. W dawnej tradycji polskiej rozróżniano jednak te miana w zależności pochodzenia ich ze strony matki lub ojca. Brat ojca nazywany był stryjem, a jego żona stryjenką; ich dzieci byli braćmi i siostrami stryjecznymi. Brat matki był wujem, a jego żona wujenką; ich dzieci nazywano kuzynkami i kuzynami. Siostrę ojca jak i matki nazywano ciocią. 

    Od drugiej połowy XIX w,. dzięki wynalazkowi fotografii, dzisiejsze dzieci mogą się dowiedzieć  jak wyglądali ich  prapradziadkowie, pradziadkowie, dziadkowie i rodzice kiedy byli dziećmi i nastolatkami czy młodymi ludźmi.
Moja babcia Stanisława  (w białej sukni) ze swoim bratem i jego żoną - 1899 r.

 Miała wówczas  18 lat.
 
Wnuczka babci Stanisławy (czyli ja) w wieku 3 lat - 1954 r.
Ta sama wnuczka babci Stanisławy jako mama ze swoją młodszą córką - 1985 r.


   Od drugiej dekady XXI w.  telefonami komórkowymi można nagrywać filmiki. Dzięki nim potomkowie dzisiaj żyjących pokoleń będą mogły także poznać głos swoich przodków i oglądać wiele zdarzeń rodzinnych w o wiele szerszej perspektywie niż na fotografiach. Będą też mogły  zobaczyć jak wyglądały zwierzęce pupile ich dziadków czy pradziadków – kotów, psów, ptaków czy rybek w akwariach.   Mogą przenieść w rodzinną podróż w czasie. 

Kotek mojej córki - Pusia


Okazją do takich zdjęć i filmików są uroczystości rodzinne – chrzty, I Komunia św., śluby.


Chrzest mojego brata - 1956 r.

Ślub mojego ojca  chrzestnego - lata trzydzieste XX w.






















I Komunia Św. mojej wnuczki - 2012 r.




.
Ślub moich rodziców - 1940 r.
 
Zdjęcia to także  pamiątki ze wspólnych radosnych przeżyć – z bycia po prostu razem, wspólnych niedzielnych obiadów czy wakacji. 



 Wnuczka babci Stanisławy (czyli ja) z najstarszą córką 1983 r.


Wnuczka babci Stanisławy (czyli ja) z dziećmi - 1989 r.

Prawnuczka mojej babci Stanisławy (czyli moja córka) z synem na wakacjach - 2019 


r.
Rodzinne spotkanie m. in. potomków babci Stanisławy - 2012 r.

Rodzinny obiad potomków babci Stanisławy - 2016 r.