Żyć wśród ludzi

Dla każdego człowieka pod słowem ojczyzna kryją się zupełnie inne treści. Jeden uważa, że ojczyzna to miejsce, w którym przyszło się człowiekowi urodzić, którego w takim razie z oczywistych względów, nie mógł sobie wybrać. Kto inny natomiast sądzi, iż ojczyzna nazywamy poczucie tożsamości z pewna grupa ludzi, określającą się mianem – narodu, czyli trwałą wspólnotą powstałą na gruncie losów historycznych, kultury czy też języka. Niektórzy są zdania, ojczyzna to miejsce, które uważamy za swój dom, gdzie czujemy się najlepiej i najbezpieczniej. Dla wielu słowo ojczyzna ma ogromna wagę oraz wartość, innym natomiast nie kojarzy się z czymś szczególnym.

Jaka jest moja wizja dobrego życia wśród ludzi?


Dobry obywatel jest uczciwy, prawdomówny, tolerancyjny i odpowiedzialny. Bardzo ważną i zarazem cenna cecha u takiego człowieka, to przede wszystkim szacunek dla swojej ojczyzny jak i jej mieszkańców. Równie ważną cnota obywatelska jest zdolność do bycia solidarnym z innymi członkami swej wspólnoty. Człowiek solidarny czuje się odpowiedzialny za tych, którzy żyją wokół niego, stara się zawsze w miarę swoich sil i możliwości pomagać im. Dobry obywatel wie, że powinien aktywnie uczestniczyć w życiu publicznym oraz współpracować z innymi – pełnić ważne funkcje społeczne lub działać w obywatelskich stowarzyszeniach czy organizacjach.
Obywatel winien nie tylko znać swoje prawa i wypełniać swoje obowiązki, ale równocześnie, na co dzień, kierować się sumiennym oraz zdrowym rozsądkiem, kiedy tego wymaga konieczność, powinien umieć się samo ograniczyć, czyli z czegoś zrezygnować w imię dobra większości: kolegów z klasy, wspólnoty sąsiedzkiej lub miasta. Rządzący wymagają od swoich obywateli posłuszeństwa i lojalności stosowania się do prawa co nie oznacza jednak, że świadomy obywatel ma wszystko pochwalać, biernie podporządkowywać się innym, nawet wówczas, kiedy są nimi głowy państwa.



 
NASZA OJCZYZNA  

Przedszkole, szkoła, kasztan w ogrodzie

i szmer strumyka słyszany co dzień;

wiosną śpiew wilgi i skowronka,

a tuż za domem maki na łąkach;

malwy pod oknem, krzew bzu znajomy

i kolorowe dokoła domy;

chleby pszeniczne, żytnie z lnem

i kołysanki mamy przed snem;

w parku wrześniowym złota jesień,

która owoce sadów niesie;

pieśni Moniuszki ze śpiewnika,

by duch w narodzie nie zanikał.

tęsknota w mazurkach Chopina śpiewna,

każdemu bliska, kujawsko- rzewna;

i literackie utwory znane

ku pokrzepieniu serc pisane;

hejnał płynący ponad miastem

i dźwięki dzwonów o dwunastej;

najbliższa sercu mowa dźwięczna

oraz historia ponad tysięczna;

hymn, godło, flaga biało-czerwona

co wciąż powiewa  niezwyciężona;

miasta, fabryki, wioski i lasy -

ten kraj nad Wisłą po wszystkie czasy

to wspólna sprawa, powinność i troska –

nasza ojczyzna – Polska.

                            Eulalia Ryszkowska

Prawa autorskie zgodnie z ustawą o prawach autorskich. Użycie niekomercyjne pod warunkiem podania imienia i nazwiska autorki. Wykorzystanie w celach komercyjnych wymaga pisemnej zgody autorki.